
Τερματισμός της αλιείας με τράτα βυθού στις ΜΠΣ

Τι είναι η τράτα βυθού;
Η αλιεία με τράτα βυθού είναι μια βιομηχανική τεχνική αλιείας που περιλαμβάνει τη σύρση τεράστιων διχτυών -κάποια έχουν πλάτος 240 μέτρα- στον πυθμένα του ωκεανού για τη σύλληψη ψαριών.
Αυτά τα βαριά δίχτυα όχι μόνο σαρώνουν τον βυθό, καταστρέφοντας τα εύθραυστα θαλάσσια οικοσυστήματα που μπορεί να χρειαστούν δεκαετίες για να ανακάμψουν, αλλά και παγιδεύουν αδιακρίτως όλη τη θαλάσσια ζωή στο πέρασμά τους. Φανταστείτε ολόκληρα τμήματα της θαλάσσιας ζωής, συμπεριλαμβανομένων δελφινιών, θαλάσσιων χελωνών και κοραλλιών, να εξαφανίζονται μέσα σε λίγα λεπτά.
Είναι σοκαριστικό ότι η αλιεία με τράτα βυθού επιτρέπεται σε πάνω από το 80% των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών (ΠΠΠ) στην Ευρώπη και σχεδόν σε όλες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ το 8% του ωκεανού βρίσκεται υπό κάποια μορφή προστασίας, λιγότερο από το 3% προστατεύεται αποτελεσματικά από τις επιζήμιες αλιευτικές πρακτικές όπως η τράτα βυθού.

Μια αλυσιδωτή αντίδραση βλάβης
Παράπλευρες απώλειες
Σε παγκόσμιο επίπεδο, τέσσερα εκατομμύρια τόνοι ψαριών και θαλάσσιων θηλαστικών αλιεύονται και θανατώνονται χωρίς πρόθεση από τη μηχανότρατα βυθού. Αυτό περιλαμβάνει ευάλωτα είδη όπως δελφίνια, χελώνες, φάλαινες, ιππόκαμπους, χταπόδια και καρχαρίες.
Απειλούμενα οικοσυστήματα
Η καταστροφή που προκαλείται από τη μηχανότρατα βυθού δεν επηρεάζει μόνο μεμονωμένα είδη, αλλά και ολόκληρα οικοσυστήματα. Χωρίς μια ποικιλία ειδών, τα οικοσυστήματα αυτά είναι λιγότερο ανθεκτικά και πιο ευάλωτα στην κατάρρευση.
Μια κλιματική καταστροφή
Η αλιεία με τράτα βυθού εκπέμπει στην ατμόσφαιρά μας κάθε χρόνο έως και 370 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα που θερμαίνει τον πλανήτη, δηλαδή περίπου όσο η λειτουργία 100 σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα. Η πρακτική αυτή είναι επιζήμια τόσο για τη θαλάσσια ζωή όσο και για το κλίμα.
Αύξηση της επισιτιστικής ανασφάλειας
Αυτή η επιβλαβής βιομηχανική αλιευτική πρακτική απειλεί τα παγκόσμια ιχθυαποθέματα και τα μέσα διαβίωσης εκατομμυρίων μικρών αλιευτικών κοινοτήτων που εξαρτώνται από αυτά. Στη Μεσόγειο, για παράδειγμα, το 58% όλων των ιχθυαποθεμάτων παραμένει υπεραλιευμένο, κυρίως λόγω της αλιείας με τράτες βυθού, γεγονός που καθιστά σχεδόν αδύνατο για τους οικογενειακούς αλιείς να συνεχίσουν να τρέφουν τις κοινότητές τους.
Το κόστος υπερβαίνει κατά πολύ τα οφέλη
Μια μελέτη για τη μέτρηση του πλήρους οικονομικού κόστους της αλιείας με τράτες βυθού στα ευρωπαϊκά ύδατα (ΕΕ, Ηνωμένο Βασίλειο, Νορβηγία και Ισλανδία) δείχνει ότι η επιζήμια αλιευτική πρακτική επιβαρύνει την κοινωνία με ετήσιο κόστος έως και 10,8 δισεκατομμύρια ευρώ, κυρίως λόγω των μαζικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) από τα διαταραγμένα ιζήματα του βυθού.
Επιδοτούμενη καταστροφή
Η αλιεία με μηχανότρατα βυθού συχνά αποφέρει καθαρά οικονομικά οφέλη μόνο χάρη στις κρυφές επιδοτήσεις που χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους και διατηρούν τη βιομηχανία σε λειτουργία. Παγκοσμίως, οι κυβερνήσεις χορηγούν ετησίως 22 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για να στηρίξουν την αλιευτική βιομηχανία στην εξάντληση των ωκεανών μας.
Δράστε τώρα για να τερματιστεί η αλιεία με τράτα βυθού
στις ΜΠΕ
Ένα δάσος που έχει καταστραφεί από ταύρους δεν προστατεύεται. Ούτε ένας ωκεανός που έχει αλιευθεί με τράτα.

Πείτε στην κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου να σταματήσει την καταστροφή των θαλάσσιων λιμένων μας
Φωτογραφίες από David Taljat και Tess O'Sullivan / National Geographic Pristine Seas